De wereld ligt aan de voeten van de 17 jarige Rhoda Williams (Brit Marling), althans zo voelt ze het. Als ze op een avond in haar auto rijdt hoort ze op de radio een DJ praten over de nieuwe planeet die vlak bij Aarde is verschenen. Een planeet waarop leven mogelijk lijkt. Rhoda is geobsedeerd door de blauwe ster in de hemel en let niet op. Ze veroorzaakt een verschrikkelijk ongeluk met grote gevolgen.
Vier jaar later komt ze uit de gevangenis. Ze loopt met haar ziel onder de arm. Rhoda probeert om in het reine te komen met wat ze heeft gedaan. Ze doet ongeschoold werk, ver beneden haar niveau, vermijd zo veel mogelijk contact met anderen maar ze zoekt wel contact met de enige die daar waarschijnlijk niet op zit te wachten.
De kern van de film draait om twee personen, hun verhouding tot en met elkaar, de ontwikkeling daarin, de verwerking van pijn, het vinden van troost wat een vloek lijkt te worden omdat er een geheim niet wordt uitgesproken.
Er wordt ondertussen contact gelegd met de nieuwe planeet die men ‘Earth 2’ heeft gedoopt en de gegevens die terug komen zetten de hele boel op zijn kop. Het geeft de film een interessant filosofisch kader dat de karakters stil doet laten staan bij hun gedachten, met gevolgen voor hun handelswijze.
Deze film heeft een zekere verwantschap met de film Monsters. Dat was geen horror film, net zo min als dit een science fiction film is. Het gaat in beide films over menselijke relaties, met als achtergrond een horror of in dit geval science fiction element dat de dingen in een ander perspectief zet, de prioriteiten in het leven duidelijk maakt. Afgezien van het feit dat het een prachtige, aparte film is, kun je heerlijk verder filosoferen over de talloze mogelijkheden die het science fiction element te bieden heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten